మేలుకొలుపు

మహారాష్ట్రలో నామదేవుడు, తుకారాము, తులసీదాసులాంటి మహాభక్తులు ఎట్లానో, మన ఆంధ్రదేశంలో అన్నమయ్య, త్యాగయ్య, రామదాసు, పోతనగారు అటువంటివారే అని అనిపిస్తుంది. నామదేవుడు, తుకారాము పాండురంగనిపై  అన్నో అభంగాలను వ్రాసిన విధంగానే, అన్నమయ్య శ్రీ వేంకటేశ్వరునిపైన, రామదాసు, త్యాగయ్యగార్లు శ్రీ రామునిపైన మనకు అందించారు. తులసీదాసు గారు మరాఠీలో "రామచరిత మానసను", బమ్మెర పోతన గారు తెలుగులో అమూల్యమైన భాగవతాన్ని ఇచ్చారు.

షిరిడీ సాయినాధుని ఆరతులలోని చాలా పాటలు నామదేవుడు, తుకారాము, జనాభాయి వంటి మహాభక్తులు పాండురంగని స్తుతిస్తో వ్రాసిన అభంగాలు.

ఈ  పోస్టులో...

(i) నామదేవుడు  పాండురంగని మీల్కొల్పుతో వ్రాసిన చక్కటి మరాఠీ పాట (సాయినాథుని కాకడ ఆరతి నుండి), మరియు,
(ii) చిత్రంగా, ఇంచుమించు అలాంటి భావంతోనే, శ్రీ వేంకటేశ్వరుని మీల్కొల్పుతో, అచ్చ తెలుగు తేనె పదాలలో, అన్నమయ్య వ్రాసిన పాట.

 ఇక ఆస్వాదించండి!

(i) నామదేవుడు  పాండురంగని మీల్కొల్పే పాట:

ఉఠా పాండురంగా ఆతా దర్శన ద్యాసకళా
ఝాలా అరుణోదయ సరలీ నిద్రేచీ వేలా
(ఓ పాండురంగా! నిదురలేచి నీ దివ్య కళలతో దర్శనమిమ్ము. అరుణోదయమైనది. నిదుర లేచే సమయమైనది.)

సంత సాధు మునీ అవఘే ఝాలేతీ గోలా
సోడా సేజే సుఖే ఆతా బఘు ద్యా ముఖకమలా
(సాధు సంతుల బృందము వేచి యున్నది. నిద్ర సుఖము వీడి నీ దివ్య దర్శనమిమ్ము.)

రంగమండపీ మహాద్వారీ ఝాలీసే దాటీ
మన ఉతావీల రూప పహావయా దృష్టీ
(ద్వార మండపమున వున్న మా మనస్సులు మీ దర్శనానికై ఉవ్విళ్ళూరుచున్నవి.)

రాహీ రఖుమాబాయీ తుమ్హా యేఊ ద్యా దయా
సేజే హాలవునీ జాగే కరా దేవరాయా
(ఓ రాణీ రుక్మిణీ దేవీ!  నీవైనా దయతో రంగని మేల్కొల్పు. (రంగా!) నిద్రను పోగొట్టుకుని మేలుకో.)

గరుడ హనుమంత ఉభే పహాతీ వాట్
స్వర్గీచే సురవర ఘేఉని ఆలే బోభాట్
(దేవ రాజా! గరుడ హనుమంతులు నీ దర్శనానికై వేచియున్నారు. స్వర్గం లోని సురవరులు ఆరతి గొని వచ్చారు. )

ఝాలే ముక్తద్వార లాభ ఝాలా రోకడా
విష్ణుదాస నామా ఉభా ఘేఉని కాకడా
(విష్ణుదాసు నామదేవుడు కాకడ ఆరతి చేపట్టి నిలిచారు.)

అన్నమయ్య వేంకటేశ్వరుని మేల్కొల్పే పాట:

విన్నపాలు వినవలె వింత వింతలు
పన్నగపు దోమతెర పైకెత్తవేలయ్యా
(పన్నగము = పాము. ఇక్కడ, "పన్నగపు దోమతెర" అంటే, ఆదిశేషుడు విడిచిన పూసము యొక్క తెర ఏమో?)

తెల్లవారె జామెక్కె దేవతలు మునులు
అల్లనల్ల నంతనింత నదిగోవారే
చల్లని తమ్మిరేకులు సారసపు గన్నులు
మెల్లమెల్లనె విచ్చి మేలుకొనవేలయ్యా
(తమ్మి రేకులు = పద్మము యొక్క రేకులు, సారసము = పద్మము)

గరుడ కిన్నర యక్ష కామినులు గములై
విరహపు గీతముల వింతాలాపాల
పరిపరివిధముల బాడేరునిన్నదివో
సిరిమొగము దెరచి చిత్తగించవేలయ్యా

పొంకపు శేషాదులు తుంబురు నారదాదులు
పంకజభవాదులు నీ పాదాలు చేరి
అంకెలనున్నారు లేచి అలమేలుమంగను
వేంకటేశుడా రెప్పలు విచ్చి చూచి లేవయ్యా
(పొంకపు = సొగసైన, పంకజభవాదులు = పద్మము నందు జన్మించిన బ్రహ్మ మొదలైనవారు,  అంకెలనున్నారు = బారు తీరి వున్నారు?) 

References:
Transliteration of Marathi song is based on::
https://www.shrisaibabasansthan.org/new/new_eng%20template_shirdi/miscellaneous/e-books/sgunopasana/part1.pdf
Meaning of Marathi Song is from Master gari book:
http://saibharadwaja.org/books/readbook.aspx?book=4
Annamayya kirthna & approx. meaning:
http://annamacharya-lyrics.blogspot.com/2006/10/36vinnapalu-vinavale-vinthavinthalu.html
and book: "Spiritual heritage of Annamacharya" by prof.Dr.M.Narasimhachary and Dr.Miss M.S.Ramesh

Happiness, Joy & Bliss

Here are a few drops of nectar from the writings Master Djwhal Khul, on the topic JOY.....
Please go through the actual article in case you like the nectar :P
PONDER ON THIS


Be joyful, for joy lets in the light, and where there is joy there is little room for glamour and misunderstanding.

You can train yourself to build in that quality of joy which is the characteristic of a personality which is consciously anchored in the soul realm.

It is helpful to differentiate between happiness, joy and bliss:

First, happiness, which has its seat in the emotions, and is a personality reaction.

Second, joy, which is a quality of the soul and is realised in the mind, when alignment takes place.

Third, bliss, which is the nature of the Spirit and about which speculation is fruitless until the soul realises its oneness with the Father. This realisation follows upon an earlier stage wherein the personal self is at-oned with the soul. Therefore speculation and analysis as to the nature of bliss is profitless to the average man whose metaphors and terminologies must perforce be personal, and related to the world of the senses. Does the aspirant refer to his happiness or joy? If he refers to the latter it must come as the effect of group consciousness, of group solidarity, of oneness with all beings, and may not be interpreted in terms of happiness after all. Happiness comes when the personality is meeting with those conditions which satisfy it in one part or other of its lower nature; it comes when there is a sense of physical well being, of contentment with one's environment or surrounding personalities, or of satisfaction with one's mental opportunities and contacts. Happiness is the goal of the separated self.

When however we seek to live as souls, the contentment of the lower man is discounted, and we find joy in our group relationships, and in bringing about those conditions which lead to the better expression of the souls of those we contact. This bringing of joy to others, in order to produce conditions in which they may better express themselves, may have a physical effect as we seek to better their material conditions, or an emotional effect as our presence brings to them peace and uplift, or an intellectual result as we stimulate them to clarity of thought and understanding. But the effect upon ourselves is joy, for our action has been selfless and non-acquisitive, and not dependent upon the aspirant's circumstance or worldly state.

Ponder on joy, happiness, gaiety and bliss; these release the channels of the inner life, and reach - in a wide circle - many kinds of men. They heal and cleanse the physical body, and help you do your work with little effort, a proper sense of values, and a detachment which is based on love and not isolation

Meditations on joy:

..... "With industry I work as doth the ant. With speed I travel as moves the hare upon its path. With joy I climb as doth the goat which scales the precipice and stands upon the mountain top. Industry, speed and joy must be the keynotes of my life; diligence with the task assigned; speed to assent with all the Master says; speed on my way to service; and joy to shower forth on all I meet. Such is the Way for me."
.... Sit in perfect silence and quiet for fifteen minutes, not negatively drifting into a semi-tranced condition, but actively becoming aware of that inner centre of stillness and of peace where joy and bliss have their home.