ఈ నెల (జూన్) సాయిబాబా మాస పత్రికలో, వెంకటరామపురంలోగల శ్రీ పాకలపాటి గురువుగారి ఆశ్రమముననందు, భక్తుల అనుభవములను, "నాటికీ - నేటికీ అదే కరుణ, అదే కృప" అన్న వ్యాసములో ప్రచురించారు. తప్పక చదువగలరు. ఈ నెల పత్రికను ఈ క్రింది లింకువద్ద ఆన్-లైన్లో చదువుకొనవచ్చును:
సాయిరాం.
Tuesday, 25 June 2013
Sunday, 28 April 2013
సుఖపడుట ఎలా?
సుఖపడుట ఎలా? (గురుపూజల సందర్భముగా మాస్టర్ ఇ.కె. గారు అనుగ్రహించిన ఒక ఉపన్యాసమునుండి తీసుకొనబడిన చిన్న భాగం)
"ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః"
"శాంతి" అన్న శబ్దానికి, "మనస్సు శాంతిగానుండు గాక, ఆత్మ శాంతిగానుండు గాక, చిత్తము శాంతిగానుండు గాక!" అని అర్ధం. ఎప్పుడు అలా ఉంటుంది అంటే, "చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళంతా, ఇంట్లో వాళ్ళంతా, బంధువులంతా, భార్య పిల్లలు అందరూ, ఆఫీసులో అందరూ ఉండనిస్తే శాంతిగా ఉంటుంది" అని అనిపిస్తుంది, కరుడుగట్టిన అజ్ఞానికి! అది కాకుండా "శాంతిగా ఉండటం" అంటే "మనం శాంతిగా ఉండటం" గానీ "వాళ్ళు ఉండనివ్వడం" కాదు అనే రహస్యం తెలిసినటువంటివాడికి, "శాంతిగా ఉండటం" తప్ప "అశాంతిగా ఉండటం" ఎన్నడూ ఉండదు. ఈ స్థితినుండి ఆ స్థితికి మనం రావాలి.
మనం శాంతిగా ఉండటానికి ఎన్నో విఘ్నాలు కనిపిస్తాయి, అజ్ఞానికి! "విఘ్నాలు" అంటూ నువ్వు సృష్టించుకున్నవి మినహా బయట ఎక్కడా లేవు అనే సంగతి తెలుస్తుంది. "పరిస్థితులు బాగుంటే..." అన్నటువంటి వాడికి, ప్రపంచంలో, వాడుగానీ, ఇంకొకడుగానీ, వాడి పరిస్థితులను ఎన్నడూ బాగు చెయ్యలేరు. ఇంతవరకూ సృష్టిలో ఎవ్వడూ బాగుచెయ్యలేదు. పరిస్థితులు బాగుండడం కాకుండా, తాను బాగుంటే, పరిస్థితులు తనచేత వెలిగింపబడతాయనేటువంటి రహస్యం తెలిసేదాకా జీవితం చీకటి కోణమే; వెలుగుబాట ఎన్ని దీపాలు పెట్టినా ఉండదు.
"సుఖపడేది ఎలాగ?" అని కోరిన దరిద్రుడికి సుఖం ఉండదు. "సుఖంగా ఉండడం" అనేది తెలిసినవాడికి మిగిలినవన్నీ సుఖం ఇస్తాయి. "సుఖంగా ఉండడం" అనేది ఇంకొక కండిషనుకు లొంగినదైతే, అది సుఖం అనేటువంటి పేరుకు తగినటువంటిది కాదు. సెకండ్-రేట్ థింగ్ అవుతుంది. సుఖము అద్వితీయము, పరబ్రహ్మ స్వరూపము గనుక, దానిని పరిస్థితులు పెట్టి కొనుక్కోవడానికి ప్రయత్నించేటువంటి పిచ్చివాడికి లొంగేటువంటిది కాదు. బలహీనునికి లొంగేటువంటిది కాదు.
సుఖంగా ఉండటం అనేది - లోపల మనస్సులో, హృదయములో, ఆత్మలో, ఇంద్రియాలలో ప్రారంభమవుతుంది. అక్కడనుండి క్రమంగా శరీరానికి, పరిసరాలకి, ప్రాంతానికి; తన దినచర్య వలన తన భార్యా పిల్లలు "సుఖపడుట" నేర్చుకొనుట, వాళ్ళ వలన తాను సుఖపడుట నేర్చుకొనుట, వాళ్ళ వాతావరణం వలన ఎవరైనా అతిథులు, వారి ఇంటికి వచినవాళ్ళు కూడా సుఖపడుట నేర్చుకొనుట, అట్లాంటి కుటుంబములు ఒక వెయ్యి కుటుంబములు, ఇలాంటి చోట గురువులయొక్క చరణారవిందముల వద్దకు చేరినట్లయితే, సుఖపడుటలో వెనుకబడి ఉన్న జాతులు ఎవరన్నా ఉన్నట్లయితే, ఒకరినుంచి ఒకరు సుఖపడుట నేర్చుకుని, అందరూ సుఖములో ఉండుట జరుగుతుంది. వెనుకబడిన జాతులు ముందుకు రావడం కాదు చెయ్యాల్సింది, ముందుకు వస్తే, కొందరు వెనక్కి వెళ్ళాల్సి వస్తుంది! కానీ అందరూ సుఖములో ఉండుట అనే నిజమైన సెక్యులర్ స్టేట్ మనకు కావాలి. అలాంటి శాంతి మనకు కలుగు గాక.
"ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః"
"శాంతి" అన్న శబ్దానికి, "మనస్సు శాంతిగానుండు గాక, ఆత్మ శాంతిగానుండు గాక, చిత్తము శాంతిగానుండు గాక!" అని అర్ధం. ఎప్పుడు అలా ఉంటుంది అంటే, "చుట్టుప్రక్కల వాళ్ళంతా, ఇంట్లో వాళ్ళంతా, బంధువులంతా, భార్య పిల్లలు అందరూ, ఆఫీసులో అందరూ ఉండనిస్తే శాంతిగా ఉంటుంది" అని అనిపిస్తుంది, కరుడుగట్టిన అజ్ఞానికి! అది కాకుండా "శాంతిగా ఉండటం" అంటే "మనం శాంతిగా ఉండటం" గానీ "వాళ్ళు ఉండనివ్వడం" కాదు అనే రహస్యం తెలిసినటువంటివాడికి, "శాంతిగా ఉండటం" తప్ప "అశాంతిగా ఉండటం" ఎన్నడూ ఉండదు. ఈ స్థితినుండి ఆ స్థితికి మనం రావాలి.
మనం శాంతిగా ఉండటానికి ఎన్నో విఘ్నాలు కనిపిస్తాయి, అజ్ఞానికి! "విఘ్నాలు" అంటూ నువ్వు సృష్టించుకున్నవి మినహా బయట ఎక్కడా లేవు అనే సంగతి తెలుస్తుంది. "పరిస్థితులు బాగుంటే..." అన్నటువంటి వాడికి, ప్రపంచంలో, వాడుగానీ, ఇంకొకడుగానీ, వాడి పరిస్థితులను ఎన్నడూ బాగు చెయ్యలేరు. ఇంతవరకూ సృష్టిలో ఎవ్వడూ బాగుచెయ్యలేదు. పరిస్థితులు బాగుండడం కాకుండా, తాను బాగుంటే, పరిస్థితులు తనచేత వెలిగింపబడతాయనేటువంటి రహస్యం తెలిసేదాకా జీవితం చీకటి కోణమే; వెలుగుబాట ఎన్ని దీపాలు పెట్టినా ఉండదు.
"సుఖపడేది ఎలాగ?" అని కోరిన దరిద్రుడికి సుఖం ఉండదు. "సుఖంగా ఉండడం" అనేది తెలిసినవాడికి మిగిలినవన్నీ సుఖం ఇస్తాయి. "సుఖంగా ఉండడం" అనేది ఇంకొక కండిషనుకు లొంగినదైతే, అది సుఖం అనేటువంటి పేరుకు తగినటువంటిది కాదు. సెకండ్-రేట్ థింగ్ అవుతుంది. సుఖము అద్వితీయము, పరబ్రహ్మ స్వరూపము గనుక, దానిని పరిస్థితులు పెట్టి కొనుక్కోవడానికి ప్రయత్నించేటువంటి పిచ్చివాడికి లొంగేటువంటిది కాదు. బలహీనునికి లొంగేటువంటిది కాదు.
సుఖంగా ఉండటం అనేది - లోపల మనస్సులో, హృదయములో, ఆత్మలో, ఇంద్రియాలలో ప్రారంభమవుతుంది. అక్కడనుండి క్రమంగా శరీరానికి, పరిసరాలకి, ప్రాంతానికి; తన దినచర్య వలన తన భార్యా పిల్లలు "సుఖపడుట" నేర్చుకొనుట, వాళ్ళ వలన తాను సుఖపడుట నేర్చుకొనుట, వాళ్ళ వాతావరణం వలన ఎవరైనా అతిథులు, వారి ఇంటికి వచినవాళ్ళు కూడా సుఖపడుట నేర్చుకొనుట, అట్లాంటి కుటుంబములు ఒక వెయ్యి కుటుంబములు, ఇలాంటి చోట గురువులయొక్క చరణారవిందముల వద్దకు చేరినట్లయితే, సుఖపడుటలో వెనుకబడి ఉన్న జాతులు ఎవరన్నా ఉన్నట్లయితే, ఒకరినుంచి ఒకరు సుఖపడుట నేర్చుకుని, అందరూ సుఖములో ఉండుట జరుగుతుంది. వెనుకబడిన జాతులు ముందుకు రావడం కాదు చెయ్యాల్సింది, ముందుకు వస్తే, కొందరు వెనక్కి వెళ్ళాల్సి వస్తుంది! కానీ అందరూ సుఖములో ఉండుట అనే నిజమైన సెక్యులర్ స్టేట్ మనకు కావాలి. అలాంటి శాంతి మనకు కలుగు గాక.
Labels:
Master EK,
Teachings / stories
Sunday, 24 March 2013
శివ మానస పూజ
ఈశ్వరుని (లేదా ఇష్ట దైవాన్ని లేదా సద్గురువుని) నిత్యమూ, నిరంతరముగా మాననసికంగా పూజించుకోవడానికి వీలుగా శ్రీ శంకరాచార్యులవారు, కేవలము ఐదు శ్లోకాలతో కూడిన "శివ మానస పూజ" అనే స్తోత్రాన్ని మనకు ప్రసాదించారు. ఈ స్తోత్రానికి ఇంగ్లీషులో అర్ధం ఈ లింకు వద్ద కలదు. ఈ స్తోత్రము తెలుగు-లిపిలో ఈ లింకు వద్ద కలదు. పై రిఫరెన్సులు ఆధారంగా, ఆ శ్లోకాలకు నేను తెలుగులో వ్రాసుకున్న భావాలు ఎవరికైనా ఉపయోగపడతాయేమోనని ఇక్కడ పొందుపరుస్తున్నాను.
రత్నైః కల్పితమాసనం హిమజలైః స్నానం చ దివ్యాంబరం
నానారత్న విభూషితం మృగమదా మోదాంకితం చందనమ్ |
జాతీ చంపక బిల్వపత్ర రచితం పుష్పం చ ధూపం తథా
దీపం దేవ దయానిధే పశుపతే హృత్కల్పితం గృహ్యతామ్ || 1 ||
దయా నిధివైన ఓ దేవా! ఓ పశుపతీ! నీ కొరకు నేను నా మనస్సునందు రత్నములతో కూడిన ఒక ఆసనమును కల్పించుకున్నాను. నీకు స్నానము చేయించుటకు - హిమాలయములందలి మంచు కరుగగా ఏర్పడిన నీటిని, నీవు ధరించుటకు - దివ్యమైన వస్త్రములను, నిన్ను అలంకరించుటకు - పలు రకములైన రత్నాభరణములను, నీకు పూయడానికి - కస్తూరి చందనములను, నీ మెడలో వేయుటకు - సంపెంగలు, మారేడు దళములు, అనేక పుష్పములతో కట్టిన పూల మాలలను, ధూపమును, మరియు దీపమును నీకు మానసికముగా సమర్పించుకొనుచున్నాను. నీవు వీటిని స్వీకరించ వలసినది.
సౌవర్ణే నవరత్నఖండ రచితే పాత్రే ఘృతం పాయసం
భక్ష్యం పంచవిధం పయోదధియుతం రంభాఫలం పానకమ్ |
శాకానామయుతం జలం రుచికరం కర్పూర ఖండోజ్జ్వలం
తాంబూలం మనసా మయా విరచితం భక్త్యా ప్రభో స్వీకురు || 2 ||
ఓ ప్రభూ! నవరత్నములతో పొదగబడిన బంగారు పాత్రలలో - నెయ్యి వేసిన పాయసమును, ఐదు రకములైన భక్ష్యములను, పాలు, పెరుగు, అరటిపండ్లు, పానకము, వండిన కూరగాయలు, పచ్చ కర్పూరము కలిపిన రుచికరమైన జలములను, మరియు తాంబూలమును నీకు మానసికముగా భక్తితో సమర్పించుకొనుచున్నాను. ఓ ప్రభూ! నీవు వీటిని స్వీకరించ వలసినది.
ఛత్రం చామరయోర్యుగం వ్యజనకం చాదర్శకం నిర్మలం
వీణా భేరి మృదంగ కాహలకలా గీతం చ నృత్యం తథా |
సాష్టాంగం ప్రణతిః స్తుతి-ర్బహువిధా-హ్యేతత్-సమస్తం మయా
సంకల్పేన సమర్పితం తవ విభో పూజాం గృహాణ ప్రభో || 3 ||
ఓ ప్రభూ! నీకు ఆచ్చాదనగా ఛత్రమును (గొడుగును), నీకు వీచుటకై రెండు చామరములను, శుద్ధమైన అద్దమును, వీణ, భేరీ, మృదంగాదులతో కూడిన నృత్య గీతములను, సాష్టాంగ ప్రణామములను, మరియు పలు విధములైన స్తుతులను - వీటినన్నింటినీ, సంకల్పమాత్రముగా నీకు భక్తితో సమర్పించుకొనుచున్నాను. ఓ ప్రభూ! ఈ నా పూజను నీవు స్వీకరించవలసినది.
ఆత్మా త్వం గిరిజా మతిః సహచరాః ప్రాణాః శరీరం గృహం
పూజా తే విషయోపభోగ-రచనా నిద్రా సమాధిస్థితిః |
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణవిధిః స్తోత్రాణి సర్వాగిరో
యద్యత్కర్మ కరోమి తత్తదఖిలం శంభో తవారాధనమ్ || 4 ||
ఓ శంభో, నా ఆత్మయే నీవు; నాలో బుద్ధిగా పనిచేయున్నది సాక్షాత్తూ గిరిజాదేవియే (పార్వతీ దేవి); నాలోని పంచ ప్రాణములే మీ సహచరులు (గణములు); నా ఈ శరీరమే మీ గృహము; ఈ శరీరముద్వారా నేను అనుభవించెడి విషయ భోగములన్నియూ నేను మీకు ఆచరించుచున్నట్టి పూజయే; నా నిద్రే సమాధి స్థితి; నా పాదములద్వారా నేను చేస్తున్న సంచారమంతా మీకు నేను చేస్తున్న ప్రదక్షిణలే; నే పలుకుచున్న మాటలన్నీ మీ స్తోత్రములే; నేను చేయుచున్నట్టి కర్మలన్నీ, ఓ శంభో, మీయొక్క ఆరాధనయే!
కర చరణ కృతం వాక్కాయజం కర్మజం వా
శ్రవణ నయనజం వా మానసం వాపరాధమ్ |
విహితమవిహితం వా సర్వమేతత్-క్షమస్వ
జయ జయ కరుణాబ్ధే శ్రీ మహాదేవ శంభో || 5 ||
నా కర చరణములు, వాక్కు, శరీరములతో చేసిన కర్మలలోగానీ, నా కన్నులు, చెవులుతోగానీ, మానసికంగాగానీ, తెలిసిగానీ, తెలియకగానీ, నే చేసిన అపరాధములు అన్నింటినీ, కరుణా సముద్రుడవైన ఓ మహాదేవ శంభో, నీవు దయతో క్షమించుము.
Subscribe to:
Posts (Atom)